Şili, göçmenleri ve yerlileri hedef alan uluslararası suç örgütleriyle boğuşuyor

51 yaşındaki Mariela Brito, Ekim ayı ortasında Şili’ye geldi. Güney Amerika’daki beş ülkeden geçen bir haftalık yolculuğun ardından Bolivya sınırına yakın Colchane’deki bir göçmen sığınağında dinleniyordu.

Brito, gezisine bir hafta önce, Guárico eyaletindeki San Juan de los Morros’ta devlet okulu öğretmeni olarak çalıştığı anavatanı Venezuela’da başlamıştı.

“Geçimimi sağlayacak kadar para kazanmadım ve amirlerim beni son zamanlardaki hükümet yanlısı gösterilere katılmaya zorluyorlardı” dedi. “İtiraz edemedik ya da bir şey söyleyemedik çünkü hapse girebiliriz. ”

Bu yüzden, eşyalarının çoğunu sattıktan sonra topladığı yaklaşık 1000 dolarla evden ayrılarak göç etmeye karar verdi. Otobüsle gitti.

Birleşmiş Milletler’den alınan yeni verilere göre, 2015’ten bu yana devam eden ekonomik ve siyasi krizler nedeniyle anavatanlarını terk eden 7 milyondan fazla Venezuelalıdan biri. Bunların %80’inden fazlası, halihazırda kendi vatandaşlarına sağlık ve eğitim sağlamak için mücadele eden ülkelerde, Latin Amerika ve Karayipler’de yaşıyor. Güney Amerika’dan biri olarak en istikrarlı ülkelerŞili, ekonomik ve politik olarak Venezüellalı göçmenler için ve aynı zamanda suç için çekici bir destinasyon haline geldi.

“Yolculuk korkunçtu.”

Brito, “Yolculuk korkunçtu,” dedi.

Ancak yalnızca And dağlarında yapılan uzun yürüyüşten ya da yolculuğun çoğu boyunca zorlu koşullarda sokaklarda uyumaktan bahsetmiyordu.

Brito, “En kötü yanı, bir taksi şoförünün beni Ekvador ile Peru arasındaki sınıra yakın uzak bir yere götürmesiydi” dedi.

Birlikte seyahat ettiği insanlar, onlardan 800 dolar fidye parası alan bir suç çetesi tarafından kaçırıldı. Ama gitmesine izin verdikleri için şanslıydı.

Diğerleri suç çetelerinden fidye parasını “ödünç alıyor” ve sonra sınırdan uyuşturucu veya silah taşıyarak geri ödemek zorunda kalıyorlar ya da cinsel sömürüye zorlanıyorlar.

Bir de insan kaçakçıları var. trocheros ya da göçmenlerin para karşılığında sınırları geçmelerine yardım etmeyi teklif eden “çakallar”. Bazıları Bolivya’nın Şili sınırında bulunan bir kasaba olan Pisiga’da bulunabilir. Colchane belediye başkanı Javier García, suç gruplarının sınırı insan kaçakçılığı ve yasadışı yollarla ülkeye uyuşturucu ve silah kaçakçılığı yapmak için kullandığını doğruladı.

Bölge Başsavcısı Raúl Arancibia, Şili’nin kuzeyi (Macrozona Norte) olarak bilinen Tarapacá bölgesinde, yetkililerin bir zamanlar son derece nadir görülen “sözleşmeli cinayetler, insanların kaybolması ve gasp” gibi olaylarla karşılaştığını söyledi. Bazı cinayetler şiddetli ve korkunçtu.

Arancibia, suçluların küçük işletmeleri, seks işçilerini ve motosiklet taksi şoförlerini şantaj yapmaya dahil olduğunu söyledi.

“Güvenlik karşılığında onları zorluyorlar. ‘Aşı ücreti’ olarak bilinen şey, temel olarak onlara zarardan bağışıklık sağlıyor.

Tarapacá bölgesindeki polisin cinayet departmanı şefi Mauricio Vallejos, kuzey Şili’nin bu yıl 2019’a kıyasla iki kattan fazla cinayet gördüğünü ve bunların çoğunun ateşli silahlarla işlendiğini söyledi.

Yetkililer ayrıca komşu ülkelerden ithal edilen ve Şili’nin gelişen sentetik uyuşturucu pazarına katkıda bulunan halüsinojenik bir ilaç olan ketamin kaçakçılığında bir artış olduğunu bildirdiler.

Şili hükümeti uluslararası suç örgütlerini suçladı. Bunların arasında, ulusötesi bir tehdit haline gelen Tren de Aragua adlı bir Venezüella çetesi var.

Grup, Venezüellalı göçmenlerin çıkışını takip etti ve birkaç Güney Amerika ülkesinde kalıcı operasyonlar kurmanın yollarını buldu. Şili sadece en sonuncusu.

“Göçmenlerle birlikte profesyonel suçlular içeri girme fırsatı buldular. [Chile]”

Santiago’daki güvenlik düşünce kuruluşu Athena Lab’de araştırmacı olan Pilar Lizana, “Göçmenlerle birlikte profesyonel suçlular ülkeye girme fırsatı buldular” dedi. “Venezuela’daki ana hücreye bağlı bağımsız hücreler olarak çalışıyorlar. Farklı rollere sahip insanlar var. Örneğin, bazıları yasadışı sınır geçişlerini kontrol ediyor, diğerleri gidip Şili’ye girmek isteyen insanları buluyor, diğerleri insan kaçakçılığı yapıyor.”

Lizana, Bolivya ile Şili sınırının geniş alanlarının güvenlik güçleri tarafından iyi denetlenmediğini söyledi. Bir diğer sorun ise, belgesiz kişilerin kayıtlarının olmaması veya sınırda karşılaşmaları gibi görünüyor. Suçlular, devletin zayıf olduğunu veya orada tam olarak bulunmadığını gördüklerinde bir fırsata sahip oluyorlar” dedi.

Son yıllarda, Şili hükümeti teknoloji ve siber güvenliğin geliştirilmesine daha fazla kaynak ayırdı.

Şili Devlet Başkanı Gabriel Boric Haziran ayında yerel bir medya kuruluşuna yaptığı açıklamada, “Tüm ülkede organize suçları incelemek ve bunlarla mücadele etmek için yeni gruplar oluşturuyoruz.” Dedi. “Bu insanlar Şili’de hoş karşılanmıyor ve onları yargılayacağız ve gerekirse onları ülkeden sınır dışı edeceğiz. Suç ithal etmeyeceğiz.”

Ancak Lizana’ya göre, Şili’nin bazı bölgelerinde organize suç, devlet kurumlarından daha fazla güce sahip ve durdurulması çok zor olabilir, çünkü “kamu görevlilerini satın almaya çalışacaklar ve [force them to] çalışmaya devam etmeleri için ihtiyaç duyacakları faturaları geçirin.”

Şili’nin kurumlar arası ve bölgesel yaklaşımlarla hızlı hareket etmesi gerektiğini de sözlerine ekledi.

Lizana, “Halk sağlığı, eğitim ve ekonomi departmanlarının yanı sıra bölgedeki diğer ülkelerden işbirliğine ihtiyacımız var.” Dedi.

Devlet Başkanı Gabriel Boriç, Eylül ayında yapılan referandumda ezici bir çoğunlukla reddedilen yeni anayasanın yeniden yazım sürecini yeniden başlatmayı planlasa da, organize suç şu anda birçok Şililinin aklında.

İlişkili: Yeni Biden politikası binlerce Venezuelalı göçmeni mahsur bıraktı

Hans Gotterbarm bu haberin radyo versiyonunun yapımcısı olarak bu rapora katkıda bulundu.