Dünyanın en korkunç hapishanelerinden birinde dokuz ay kalmış bir mahkum, işkenceden infazlara kadar tanık olduğu barbarca dehşeti gözler önüne seriyor.
Marziyeh Amirizadeh, İran’ın aşağılık Evin Hapishanesindeki korkunç koşulların ve sarsıcı durumun üzerini örtmek için korkusuzca öne çıktı.
12
12
12
12
2009’da sadece Hristiyan olma ‘suçundan’ tutuklandı ve “İşkence Evi” olarak bilinen hapishaneye gönderildi.
Tahran’ın dışındaki ıssız yerleşke siyasi mahkumlara ayrılmıştır ve dünyadaki en kötü hapishanelerden biri olarak ün yapmıştır.
Marzi’nin deneyimi dehşet vericiydi – Evin’e transfer edilmeden önce havasız, ışıksız bir yeraltı zindanına atılmak.
İnsanların ayaklarının derisini yüzdüğünü görmekten arkadaşının mezbahadaki gibi tavandan sarkan cesetlere tanık olmasına kadar gerçekten korkunç vahşetlere tanık oldu.
İran rejiminin sözde “ahlak polisi” tarafından öldürülen Mahsa Amini’nin ölümü üzerine protestolar şiddetlenirken, o cesurca konuşuyor.
Şiddetli rejime karşı on yıllardır en uzun süredir devam eden meydan okumalardan biri ve yaklaşık 600 kişinin ölümüne tanık oldu.
Marzi ve arkadaşı Maryam Rüstampour, İran’da Hristiyan oldukları için “dinden dönme” suçundan tutuklandı ve idama mahkûm edildi.
Marzi şunları hatırladı: “Yargıç bana şöyle dedi: “İdam edilmeni sağlayacağım. İrtidat yüzünden davalarımızı infaza itti.”
Marzi ve Maryam, Eylül 2022’de Masha Amini’yi öldüresiye döven sözde ahlak polisi tarafından kullanılan aynı gözaltı merkezi olan Vozara Gözaltı Merkezine yollandı.
Marzi, “Bu bir yer altı zindanı, kimse göremez. nefes alamıyorsun Hava yok, ışık yok. Size yiyecek fırlatırlar.
“Soğuk bir beton zeminde uyuduk ve idrarla ıslanmış battaniyelerle ısındık. Evsiz kadınların, fahişelerin, sokaktaki herkesin arasına atıldık. Suçlu değildik ama herkesle aynı durumdaydık.”
Merkezdeki acımasız muamele, oraya götürülen kadınların çoğu için sadece 2-3 gün sürerken, Marzi ve Maryam, “suçlarının ciddiyeti” nedeniyle iki hafta boyunca korkunç koşullarda tutuldu.
Marzi, Vozara’dayken gardiyanların kadın mahkûmları çıplak soyunmaya zorlayacaklarını ve düzenli olarak vücut aramaları yapacaklarını söyledi.
Ancak asıl işkence, kötü şöhretli Evin Hapishanesi’ne nakledildiğinde başladı.
12
12
Marzi, mahkûmların çaresizce yardım almak istedikleri bir durumu hatırladı.
BM, İran hapishanelerini araştırmak için insan gönderdi. Orada birkaç mahkûmla güzel bir koğuş vardı. Bize ‘Bir grup batılı anket için geliyor’ dediler.
“Biz içerideyken diğer koğuşların kapılarını kilitlediler. Müfettişlere ses verelim diye bağırdık ama kimse sesimizi duymadı.”
Marzi, cezaevinde erkek gardiyanlar tarafından gerçekleştirilen işkence, infaz, tecavüz, dayak ve sayısız kadın hakları ihlallerine tanık oldu.
O ve Maryam, yasal davaları uluslararası öfke kazandığı için tecavüzden ve ağır dayaklardan kaçındıkları için şanslıydılar.
Sözlerine şöyle devam etti: “Bir gün erkek gardiyanlar kadınların hücrelerini aramaya geldi ve onları dövmeye başladı.
“Mahkumların hıçkıra hıçkıra ağladıklarını duyabiliyorduk. Daha sonra onları avluda gördüğümüzde çok fena dövülmüşlerdi.
“Kadın mahkûmlara saldırmak için erkek gardiyanlar kullandılar ki bu aslında şeriat kanunlarına aykırı. Herkes çok korkmuştu.
Ertesi gece gece yarısı ezanın çaldığını duyduk ve idam edildiklerini anladık.
Marziyeh Amirizadeh
Maryam ve Marzi için psikolojik işkence yoğundu ve Marzi’nin kendi hücre arkadaşı onun önünde idam edildi.
İran’daki mevcut mahkumlar gibi, 2009’da mahkumlara ölüme gönderildikleri zaman söylenmeyecekti.
Marzi, mahkumların infazlarından birkaç gün önce hücre hapsine alınacağını söyledi.
“Ertesi gece gece yarısı ezan okunduğunu duyduk ve idam edildiklerini anladık” dedi.
Marzi, hapsedilmesinin bir noktasında, katillerin çoğunun olacağı 2. Koğuş’a transfer edildi.
İkinci koğuştayken hücre arkadaşına yakınlaştı – sıkışık hücrede birlikte geçirdikleri on gün, iki kadının bağ kurmasını sağladı.
Görüşmemizde Marzi’nin boğulduğu duyuldu: “On gün sonra infaza gönderildi. Bunun kasıtlı olduğunu hissediyorum.
“Onunla arkadaşlık kurmama izin verdiler ve sonra onu öldürdüler.”
Marzi’nin Evin’deki arkadaşlarından bir diğeri de Mahsa Emini gibi bir Kürt kızıydı, o kadar kötü dövüldü ve kırbaçlandı ki ayaklarının derisi yüzüldü ve alt kısmı soyuldu.
12
12
12
Marzi, Evin Hapishanesi’nin -sorgu odası- 209. bölümünün cehennem olduğunu ve mahkûmların metal bir sandalyede gözleri bağlanarak saatlerce işkence ve tecavüze uğradıklarını söyledi.
Marzi’nin arkadaş olduğu başka bir kadına cezaevi içindeki bir “klinikte” iş teklif edildi, ancak uzun saatler çalıştıktan sonra her akşam ağlayarak geri dönüyordu.
Marzi şunları anlattı: “Neden ağladığını bilmiyorduk. Devrim muhafızlarının ve diğer üst düzey yetkililerin gelip onu seks kölesi olarak kullandıklarını öğrendik.
“İşin bu olduğunu anlayınca hayır dedi ve onu öldürmekle tehdit ettiler.”
Evin’de geçirdiği zamanı bir zihinsel işkence dönemi olarak nitelendirdi: “Her gün diğer mahkumların ağladığını, bağırdığını ve yalvardığını duyduk. O sesleri etrafımızda duyduk. Hareket etmek zordu.”
“Bir arkadaşımın gözleri bağlanarak 209. bölüm sorgu odasının altındaki bir odaya götürüldü. Geri döndü ve yüzündeki korkuyu görebildik. Titriyordu.
“209. madde altındaki odaya girdiğinde yürümesini istediler ve yürürken bir şeye çarpıyordu. Etrafı yokladı ve bunların tavandan sarkan diğer ölü mahkumların cesetleri olduğunu keşfetti.”
12
Memleketi İran’daki mevcut durum, Marzi’nin 2009’da tutuklanması ve Evin’de geçirdiği dönemin ardından yaşadıklarını sert bir şekilde hatırlattı.
Marzi, son protestolar ışığında meydana gelen gerçek infaz sayısının rejimin ortaya koyduğundan çok daha fazla olduğuna inanıyor.
“Bu mahkûmlardan bazılarının kimsesi yok, bu yüzden ortadan kaybolmaları fark edilmeyecek. Protestoculara karşı ellerindeki en ölümcül silahları kullanarak kötüler.
“Bazı durumlarda, serbest bırakıldıktan sonra gizemli bir şekilde ölen insanları hapishaneden serbest bırakabilirler.”
Marzi, İran’daki bu devrimin farklı olduğunu ancak geçmişteki diğerleri gibi kadınlarla başladığını söyledi.
“40 yılı aşkın bir süredir zorlukla mücadele ediyoruz. Çocukluğumuzdan beri kavga ediyoruz.
İranlı kadınlar bir gün bu rejimi devirecek. Kadınlar acı çekti ve bu sefer kadınların erkeklerle omuz omuza savaştığını görebiliriz.
“Bir uyanış oluyor ve insanları caydıramıyorlar. Şimdi yaşananlar fırtına öncesi sessizlik. Halk bu rejimi çökertecek.”
İranlı kadınlar bir gün bu rejimi devirecekler.
Merzi Amirizadeh
Marzi, insanların bu hapishanelerde ve bu masum tutuklu protestocularda neler olduğunu anlamaları gerektiğini söylüyor.
Birleşik Krallık Parlamentosu tarafından yapılan bir araştırmaya göre, hareketin bu yılın Eylül ayında başlamasından bu yana 516 protestocu öldürüldü.
Tutuklananların sayısı neredeyse 20.000’i aştı ve ülke çapındaki protestoların ivmesi boyut ve güç olarak artmaya devam ederken, artmaya devam etmesi bekleniyor.
Marzi, röportajımızı batılı hükümetler için basit bir ifadeyle bitirdi: “Çok şey feda ettik. Bu sefer bize ihanet etme.”
12
12
Kaynak : https://www.thesun.co.uk/news/21448352/worlds-worst-prison-feet-flayed-flesh/