Bir kadının savaşı, barışçıl Kanada cennetini yıkıcı boru hattı genişlemesinden kurtarmak için: ‘Şu anda bu yerlere ihtiyacımız var’

Cara Cornell, evinin yakınındaki sulak alanlar hakkında tüm dünyanın koruyucu ve tutkulu hissettiğini iddia etmiyor.

Ama bildiğini biliyor.

Sabah 5’te uyandığında – son haftalarda kuşlar ve hayvanlarla ilgili endişesiyle uykusu bölündü – güne başlayan bir şarkı korosu duyar. Vızıldayan kuşlar, kırlangıçlar, ispinozlar, sedir ağdaları ve kırmızı göğüslü özsu emiciler. Kızıl Douglas sincapları var, bunların birkaç ailesi var.

Cornell, Kanada’nın kalbi Alberta’dan Britanya Kolumbiyası kıyılarına, kötü şöhretli katran kumu petrolünü taşıyan bir boru hattı genişletme projesinin (Trans Mountain) bir sonucu olarak, cennetin küçük parçası, bu dünyadaki barış bulduğu yeri için korkuyor.

Projenin ilerlemesi, bazı sapsucker yuvalarının tespit edilmesinden sonra geçici olarak durduruldu ve işçileri aletleri indirmeye zorladı. Ama çok geçmeden yeniden başlayacağına inanıyor.

Cornell, “Sulak alanın altına girmelerini istiyorum” diyor. Bağımsız. “Bu, göçmen yuva yapan kuşlar ve hayvanlar için kritik bir yaşam alanı. Ayılara, tavşanlara ve kurtlara ev sahipliği yapıyor.”

“Kuşlar ve hayvanlar için konuşmam gerekiyor. Onları her gün görüyorum. Burası onların da evi.”

Bu yaz, Cornell, Trans Mountain’ı (TM) – orijinal projenin genişlemesinin bir parçası olan – borusunu sulak alanın altına yerleştirmeye zorlamak isteyen bir “hareket bildirimi” hazırlayan çeşitli çevre gruplarının üyelerine katıldı. Ayrıca şirketten, Cornell’in Vancouver’ın 70 mil batısındaki Rosedale’deki evinin yakınındaki ormanları açıkça kestiği için bir dizi çevresel korumaya uymayı kabul etmesini isteyecekler.

Eylemleri, iklim krizinin etkileri her zamankinden daha keskin hale geldikçe ve Kanada’nın kirletici fosil yakıtların çıkarılması ve dağıtımı konusunda onlarca yıl süren tartışmalara karşı kritik bir zamanda geliyor.

Justin Trudeau hükümeti, Paris Anlaşması’nın bir parçası olarak karbon emisyonlarını azaltma taahhüdünde dünyadaki hemen hemen her ulusla birleşti., ve küresel ısınmayı 1,5C ile sınırlandırmak ve feci iklim etkilerini önlemek. 2020 yılında Kanada, bağlılık 2030 yılına kadar sera gazı emisyonlarını 2005 seviyelerinin yüzde 40 altına düşürmek ve 2050 yılına kadar sıfır karbon emisyonu elde etmek.

2019 seçim kampanyası sırasında iklim eylemiyle mücadeleyi bir hedef haline getiren Trudeau, “Kanada muhteşem bir ülke, ancak tesadüfen olmadı ve çaba harcamadan devam etmeyecek” dedi.

Şu anda, petrol ve gazın çıkarılması ve satışı, ulusal GSYİH’nın yüzde yedisinden fazlasını oluşturuyor ve endüstri, geniş Athabasca katranı kum yataklarıyla Alberta’da merkezleniyor.

Ve TM gibi şirketler, daha geniş siyasi manzarada güçlü oyunculardır. Şu anda Kanada hükümetine ait olan TM, 1953’te açılan ilk boru hattından bu yana binlerce kişiyi istihdam ettiğini de söylüyor.

Rosedale’den geçen bölüm bir uzantıdır ve TM bunun bir devlet kurumu olan Kanada Enerji Düzenleyicisi (CER) tarafından uygulanan 156 koşula tabi olduğunu söylüyor.

Yaşam alanlarını korumak için şiddet içermeyen, doğrudan eylemlerde bulunan Protect the Planet grubundan Peter Vranjkovic, “Bizim arzumuz sulak alanların korunmasıdır” diyor.

“Bu, boru hattı şirketinin altını delmesi veya borularını etrafına koyması gerektiği anlamına geliyor.”

Eylemcilerin ormanların tamamı yerine yaşam alanlarını korumak için savaşmaya alıştıklarına işaret ederek, Bridal Veil Falls eyalet parkına yakın Rosedale’deki sulak alanın eski büyüyen ağaçlara sahip olduğunu söylüyor, bu da onu özel kılmaya yardımcı olur. Bu tür aboreal gaziler, karbon depolamak için özellikle kritik öneme sahiptir.

“Güzel, vahşi bir alan. Hiç kaydedilmedi, eğer öyleyse 150 veya 250 yıl önceydi, bu yüzden ağaçlar fazla büyümüş ve kimse bu küçük noktayı geliştirmedi” diyor. Bazı ağaçların çürümeye başlaması kuşlar için daha da cazip hale geldi.

Peçeli baykuşlar, cıyaklayan baykuşlar ve diğer “daha ​​yakın zamanda kaydı yapılan başka yerlerde bulamadığımız benzersiz türler” var.

Yetkililerin dilekçesine katılan bir başka aktivist de güneybatı Britanya Kolombiyası sakinlerinden oluşan Pipe Up grubundan Lynn Perrin. Bridal Veil Falls’a yakın sulak alanın öneminin, komşu alanların kesilmesi ve tükenmesi sonucu arttığını söylüyor.

“Yumurtalayan kuşlara ek olarak, sulak alanlar, tehdit altındaki kıyı devi semender gibi amfibilere de ev sahipliği yapıyor” diyor.

Cornell, evinin yakınındaki sulak alanı kurtarma çabasının birçok insanı içeren bir ekip çalışması olduğuna dikkat çekiyor.

Geçen yıl, aktivistler, parıldayan kireç yeşili tüyleriyle bilinen göçmen bir tür olan Anna’nın sinekkuşunun küçük yuvalarını tespit ettikten sonra proje beş ay kadar durdurulmuştu.

Kuşu fark eden ve federal yetkilileri uyaran Community Nest Finding Network (CNFN) grubunun bir üyesi olan Sara Ross, “Küçükler – sadece dört santimetre (bir buçuk inç)” diyor.

Haziran ayında Ross, kızıl göğüslü sapıklara ait yuvalar buldu ve en azından Ağustos ayının sonundaki yuvalama mevsiminin sonuna kadar işi tekrar durdurmaya zorladı.

“Bu projeyi durdurmak için küçük yuvaları kullanacağım. Çünkü daha fazla fosil yakıt altyapısı inşa edemeyiz” diyor.

“Dünyamızı öldürecek. Dünyamızı öldürüyor. Bu yuvalarla ilgili değil, bu katranlı kumların bu genişlemesini durdurmak için gereken her yolu kullanmakla ilgili, yedi yaşındaki oğlum için, çocuğum için, kendim için.

Ekliyor: “Artık yapamayız. Bu yüzden sadece hükümetimizin doğru olanı yapmasına yardım etmeliyim.”

Ross, Kanada hükümeti ve TM’nin kendilerini çevreye karşı sorumlu olduklarını ve katranlı kumların çıkarılmasını ve çevre üzerinde hiçbir etkisi olmadığı için 600 mil boyunca taşınmasını teşvik etmek için büyük miktarda para harcadıklarını söylüyor.

Yine de böyle bir resmin yanlış olduğunu söylüyor.

“Zeminli kum yağını, boğalar için çevre açısından güvenli olarak pazarlıyorlar***. Katran kumları gezegendeki en kirli yakıttır. Arıtmak için en çok su gerekiyor, iklimi her şeyden çok değiştiriyor. İstediğiniz gibi pazarlayabilirsiniz, bu doğru değil.”

TM, 2018 yılında Kanada hükümeti tarafından satın alındı. Bir sözcü, tüm operasyonunun CER ve kuş yuvalama alanlarını izleyen kendi ekipleri tarafından izlendiğini söylüyor.

Sözcü, “Trans Mountain, inşaatın belirli yönleriyle ilgili 60’tan fazla çevre koruma ve yönetim planı geliştirdi” dedi.

“Bu planlar CER tarafından onaylanmıştır ve boru hattı geçiş hakkı boyunca, tesislerde ve ilgili erişim alanlarında inşaat öncesinde, sırasında ve sonrasında uygulanmalıdır.”

Bridal Veil Falls’taki alanla ilgili olarak, sözcü “Brdal Falls bölgesindeki inşaat faaliyetinden önce Yaban Hayatı Kaynak Uzmanları tarafından çeşitli araştırmalar yapıldı ve kırmızı göğüslü sapsucker boşluğu yuvasıyla ilişkili bir tampon da dahil olmak üzere uygun tamponlar kuruldu” dedi. .

CER’den bir sözcü, uzmanlarının “Trans Dağ Genişleme Projesi onaylanmadan önce kapsamlı çevresel ve sosyo-ekonomik değerlendirmeler yürüttüklerini” söyledi. Bu, sulak alanlar, su yolları, vahşi yaşam ve deniz ortamı dahil olmak üzere proje için koridorun bir değerlendirmesini içeriyordu.”

Sözcü şunları ekliyor: “Ayrıca, Bridal Veil Şelaleleri’nin içindeki ve etrafındaki rota da dahil olmak üzere, projenin rotasının her bir bölümüne ayrıntılı olarak bakan bir dizi duruşma yapıldı.”

British Columbia hükümetinin çevre koruma departmanının bir sözcüsü, projenin etkisini değerlendirmeye başlamadan önce birçok çalışma yapıldığını ve bunların kabul edildiğini söyledi.

Sözcü, boru hattının sulak alanın altından geçip geçemeyeceği sorulduğunda, TM’nin “projede Çevresel Değerlendirme Sertifikası kapsamında yetkilendirilmemiş herhangi bir değişiklik yapmak istemesi durumunda, önerilen projenin bir değerlendirmesini içeren bir değişiklik talep etmelerini gerektireceğini” söyledi. değişir”.

Sözcü, Douglas sincaplarının “Britanya Kolumbiyası’nda risk altındaki bir tür olarak tanımlanmadığını” söyledi.

Yerel olarak bir işi olan Cornell ve kocası, tüm yaşamları boyunca bölgede yaşadılar. Beş yıl önce Rosedale’deki “iki futbol sahası” üzerine uzanan sulak alanın yanındaki evlerine taşındılar.

Toplumdaki görüşlerin boru hattı üzerinde bölündüğünü söylüyor. Bazıları destekliyor, bazıları etmiyor. Herkes kendini konuşabilecek durumda hissetmiyor.

Boru hattını sulak alanın altına yerleştirmenin olası maliyeti sorulduğunda, bilmediğini ancak daha fazla olacağını varsaydığını söylüyor.

Yine de, kuşlarla, hayvanlarla ve ağaçlarla dolu sulak alanlara ne kadar fiyat verilebileceğini soruyor.

“O sulak alanda yürürken hissettiğim duygu – güneşli bir gün, rüzgarı hissedebiliyorum, kuşları duyabiliyorum, ve tüm o kuşları görebiliyorsunuz – bu gerçekten sizi huzurlu hissettiriyor ve size hayatınızdaki huzurlu zamanları hatırlatıyor” diyor.

“Ve bu yerlere sahip olmamız gerekiyor. Bazı insanlar kendilerini tanımlamıyor ve bilmiyorlar, ama bu yerler insanlar için bunu yapıyor ve benim için de öyle.

Şunları ekliyor: “Gerçekten onu koruyabileceğimizi ve kurtarabileceğimizi umuyorum.”