Adalet Söylemi: Bölüm II

Bu analiz, Inkstick Media’nın haftalık dış politika bülteni olan Critical State’de yer aldı. Abone olun.

İnsanlar şiddetin ardından nasıl devam ediyor? Uluslararası ilişkilerin çoğu, şiddetin nasıl olduğuna, zarar vermenin ve onun aracılığıyla siyaseti şekillendirmenin yol ve araçlarına bakar. Bu şiddetin sonrası sabit bir noktadır, kırılmış bedenler ve kırılmış insanlarla dolu, verilen zarar bir anlatı sonu olarak ele alınır.

İlişkili: Adalet söylemi: Bölüm I

Ancak insan deneyimi bundan çok daha geniştir. Sevgi ve ilginin duygular olarak ve kendi etkileri olarak incelenmesi, şiddetten sonraki yaşamın çok daha fazla politik bir boyutu olduğunu göstermektedir. İçinde “Sevgiyi ve İlgiyi Ciddiye Almak: Şiddetin Ardından Dünyaları Yeniden Kurmak İçin Acil Bir Araştırma Gündemi” yazarlar Roxani Krystalli ve Philipp Schulz, sevgi ve özen tartışmalarını, şiddeti ilerletmenin dışında kalan uygulamalar aracılığıyla insanların şiddete tepkilerini nasıl anlayacakları konusunda daha geniş akademik söylem içine sokmaya çalışıyorlar.

Geçen hafta, nasıl bir insan hakları söylemi Devletten dışlanan Kolombiyalıların siyasi iddialarını ilerletmek için kullanılır. Krystalli ve Schulz’un sevgi ve bakım üzerine çalışmaları da Kolombiya’daki şiddet mağdurlarıyla röportajlar içeriyor.

“Seninle konuşmak politik bir iş. Bütün gün insanlarla – kurbanlar, devlet görevlileri, halk – konuşmak siyasi iştir. Bogota’nın Rafael Uribe mahallesindeki mağdur bir lider yazarlara verdiği demeçte, insanlarla yerinden edilmek ve her şeyi kaybetmek hakkında konuşuyorum. “Sonra insanlarla tüm bu varlıklarla başa çıkma mücadelesi (la lucha) hakkında konuşuyorum. Universidad Nacional’dan, İspanya’dan, İsveç’ten yüzlerce öğrenciyle konuşmak, iş bu. İnsanların ihtiyaç duydukları tüm formlara sahip olup olmadıklarını, ilaçları olup olmadığını, hizmetleri olup olmadığını görmek için bütün gün kapıları çalıyorlar. Bu iş, politik çalışma.”

İlişkili: Sonrasını yönetmek: Bölüm I

Yazarların belgesi olarak, zarar ve şifa hakkında konuşmalar için bir alan var, ancak insanlar için daha zorlayıcı olabilecek şey, çatışmanın oluşturduğu anlamlı bağların kaybını ifade etmektir. Yazarlar, eski birimi arasında kardeşleriyle olduğundan daha fazla dostluk ve kardeşlik yaşadığını söyleyen eski bir gerillayla röportaj yapıyor. Terhis olduktan sonra keskin bir şekilde hissedilen bir kayıp.

Terhis edildikten sonra topluluktan ve amaçtan bu kopukluk hissi, geri dönen askerler arasında nadir değildir. Ancak, görüşülen eski gerilla için, eski biriminde artık hizmet etmemekten duyduğu acıyı alenen ifade edemediğini hissettiğinde, ek bir siyasi boyut kazanır çünkü bu, insanlara şiddete geri dönmeyi arzuladığı izlenimini verebilir veya savaşı hala kararsız olarak gördüğünü önerebilir. Aynı duygu, Uganda’da savaşa çekilen eski çocuk askerlerle yapılan diğer saha araştırması tiyatrosuna da yansıyor. Terhis, hatta korkunç bir güçten terhis, oluşumu bir arada tutan amaç ve dostluk bağlarını kırmak anlamına gelir.

İlişkili: Sonrasını yönetmek: Bölüm II

Yazarlar, insanların karşılıklı bağımlılığına yapılan vurgunun altını çizerek, “Daha pratik ve uygulamalı yollarla, o halde, sevgiyi ve bakımı ciddiye almak, (çatışma sonrası) ve geçiş ortamlarında daha dikkatli politikalar ve programlar oluşturma potansiyeli de taşır” sonucuna varıyorlar. savaşta ve sonrasında sadece bireyleri düşünmek için alternatif bir çerçeve sunar. Şiddetin ardından insanlar iyileşebilir ve bakım merceğinden siyaset yapabilirler. Politika o zaman başka yollarla aşka dönüşür.

Kritik Durum, Inkstick Media’daki personelden haftalık dış politika analizi çözümünüzdür. Abone olun.